Ο ουρανός πάνω από τη Λευκωσία ήταν πεντακάθαρος εκείνο το πρωινό της 20ής Ιουλίου. Από το παράθυρό του ο Παύλος Αποστολίδης, τρίτος στην ιεραρχία στην ελληνική πρεσβεία, παρακολουθούσε τους Τούρκους αλεξιπτωτιστές που έπεφταν στα βόρεια της πόλης. Η εισβολή είχε αρχίσει.*
Πέντε ημέρες νωρίτερα, στις 15 Ιουλίου, ο πολιτικός υπόκοσμος της κυπριακής Ακροδεξιάς με τη σημαία της ΕΟΚΑ Β, καθοδηγούμενος από τον Ιωαννίδη στην Αθήνα, προχωρούσε στην υλοποίηση του σχεδίου ανατροπής του Μακαρίου. Η Χούντα της Αθήνας ολοκλήρωνε το έγκλημά της. Η Τουρκία εισβάλλει. Η εθνική προδοσία αποκαλύπτεται.
Στις 22 Ιουλίου συμφωνείται η πρώτη εκεχειρία. Στα χαρτιά. Οι πρόσφυγες από την Κερύνεια έχουν κατακλύσει τη Λευκωσία και όχι μόνον. Οι εχθροπραξίες επαναλαμβάνονται. Στην Αθήνα ο κόσμος έχει κατέβει στους δρόμους. «Έρχεται ο Καραμανλής». Το σύνθημα μεταδίδεται από στόμα σε στόμα.
Ο Σαμψών, αυτή η αστεία μαριονέτα που πίστεψε πως ανέτρεψε τον Μακάριο, σπεύδει καταϊδρωμένος στην Ελληνική Πρεσβεία της Λευκωσίας. Δηλώνει έτοιμος να παραιτηθεί. Αναλαμβάνει καθήκοντα μεταβατικού Προέδρου ο Γλαύκος Κληρίδης.
Η νομιμότητα αποκαθίσταται, όμως το έγκλημα έχει συντελεστεί. Ο τουρκικός στρατός βρίσκεται στο νησί για να μείνει. Τελικά έμεινε. Η Τουρκία απαιτεί και κερδίζει την ανταλλαγή πληθυσμών. Η πρώτη πράξη του δράματος ολοκληρώνεται.
Τα ακροδεξιά απόβλητα στο νησί λουφάζουν. Η Χούντα στην Αθήνα πέφτει. Η Κύπρος με το αίμα της ξέπλυνε την ιστορική ντροπή στην Ελλάδα. Ο Γιώργος Σεφέρης τα είχε όλα προφητέψει στο ποίημά του «Οι γάτες του Αϊ-Νικόλα». Από τότε ζούμε τις υπόλοιπες σκηνές του δράματος.
Ο Χένρι Κίσινγκερ τα ήξερε όλα. Τα είχε προβλέψει όλα. Με μια μαγική μπαγκέτα κινούσε τις αόρατες δυνάμεις της Συμμαχίας. Τελικός σκοπός να κατασπαραχθεί το νησί του απρόβλεπτου, για τις βρετανικές και αμερικανικές υπηρεσίες, Μακαρίου. Τα κατάφερε.
*Η περιγραφή των γεγονότων ξημερώματα της 20ής Ιουλίου είναι από το άρθρο του Παύλου Αποστολίδη, πρώην πρέσβη και πρώην διοικητή της ΕΥΠ, στην «Καθημερινή».
